Het grote babbelspel!

Leuk improvisatiespel.  Leerlingen zijn verdeeld in duo's of trio's en elke opdracht die een groepje ten berde brengt wordt eerst kort in alle groepjes besproken of uitgevoerd.  Zeer veel mogelijkheden voor de kinderen om uit te leven in dramatisch spel of hun spreekvaardigheden te testen bij de spreekopdrachten. De diversiteit van de opdrachten maakt dat ze telkens op een andere manier getriggerd worden en de motivatie hoog blijft.

Wie het ook eens wil proberen, laat maar weten, dan stuur ik alle documenten door via mail of breng ik het eens mee op stick.

Sporen uit het verleden...

Naar aanleiding van de muzische ervaring bij Marianne rond de sporen, werkten Tineke en ik meteen ook een les uit die hier op gebaseerd is.

Het thema kwam bij sommige kinderen nogal zwaar over en ik vernauwde het dan wat naar 'sporen uit het verleden'.  Ik had eerder in de powerpoint de link al gelegd naar sporen uit de geschiedenis en kinderen konden in de vertelronde hun verhalen kwijt die bij hen ook nog sporen nagelaten hadden.

Het doorgeven van de klei in kring hebben we even hervat, maar dan met woorden.  Iedereen zocht één woord dat blijven hangen was na de eerste ervaringen.  De andere kinderen mochten er hun associaties met het kernwoord bij schrijven.


Vanuit deze brainstorm mochten de kinderen creëren.  Ik merkte duidelijk dat een aantal kinderen nog niet gewoon waren op deze manier te werken en zij begonnen dan ook volop te experimenteren.  Anderen verbonden bij hun sporen direct ook betekenis.  Weer anderen voelden zich veiliger als ze samen met iemand anders konden werken.  Tijdens het evaluatiemoment kwamen er alleszins interessante inzichten en bedenkingen naar boven.  Anderen hadden zich geconcentreerd op de sporen, zonder meer.
Het was alleszins een leuk, maar intensief muzomoment!

Oud leerling vertelt...

Dit was een activiteit in mijn klas van een vorig jaar.  Na het poppen maken volgde een voorstelling van zichzelf.  Ik had de poppen leren maken op een andere bijscholing muzo in Hamme, maar moest achteraf wel toegeven dat het heel veel tijd in beslag genomen had.  Het was op zich wel heel leuk om te doen natuurlijk.  We werkten in meubelmousse en sneden bepaalde vormen uit met een elektrisch broodmes.  Soms spannend, maar met het superviserend oog nog behoorlijk te doen.  De rest werd met de hand uitgeknipt. 

Omdat de kinderen er zoveel tijd in gestoken hadden waren de poppen zeer mooi afgewerkt met ongelooflijk gevoel voor detail en waren ze ook super fier op hun resultaatjes. 

Nu weet ik dat het niet nodig is zo lang te werken aan zo een opdracht omdat het product niet primeert, en dat ze er ook veel plezier aan beleefd zouden hebben als ze op een andere manier de poppen hadden gemaakt, maar ik ben er wél van overtuigd dat deze poppen allemaal nog bestaan.  That's gotta count for something, right?
Ik zou het nu anders aanpakken omdat er meer te doen is dan 2 namiddagen knippen aan meubelmousse, maar ik sta er nog steeds versteld van hoe mooi ze die poppen vorm gegeven hebben.

Ik heb dit gepost om toch ook even stil te staan bij de producten.  Deze kinderen hebben geleerd dat je soms even moet doorbijten om iets volledig te krijgen hoe je het wil.  Dan gaat het natuurlijk over handvaardigheid en doorzettingsvermogen en niet over enkel een muzische activiteit.  Kiezen is is helaas vaak verliezen.

Master T vertelt...

Na een hele hoop indrukken en inspirerende sessies hebben we niet stilgezeten. 
De klas is ondertussen vol van muzo en kan niet wachten om niet meer te knutselen.

Les taal rond het afleiden van de inhoud van een boek a.d.h.v. titel en de kaft.  De les was gebaseerd op een luisterverhaal waarin de dochter niet akkoord was dat moeder als beroep 'heks' gekozen had. Dochterlief vond het een ronduit belachelijk idee.
Na deze les kwam ik hierop terug door de dochter te laten opstaan met haar stiftenneus. Moeder had een foutje gemaakt bij het maken van het 'ik-zie-mijn-toets-van-Frans-niet-meer-zitten-en-wou-dat-ik-door-alles-één-keer-te-lezen-het-voor-altijd-kon-onthouden-drankje.  Na een uitgebreide experimenteer fase met haar stiftenneus vond ze toch dat ze haar moeder moest overtuigen een ander beroep te kiezen.  Ze zou het hele gezin (vader en 2 broers) inschakelen om subtiel allerhande beroepen te gaan uitbeelden voor moeders neus om haar te inspireren en toch van gedacht te veranderen. Moeder had het spelletje snel door en besloot hen telkens ze weer een poging ondernamen te bevriezen met haar bevriestoetertje.  Dat gebruikte ze wel meer als de hond niet in bad wou en de achtervolging toch lang genoeg geduurd had.

Eerst kregen de kinderen dus een beroep om per 4 uit te beelden.  Daarna kozen ze zelf nog eentje. Alles werd besproken en je zag duidelijk een verschil in het tableau.  Er werd meer gelet op mimiek, houding, inleving.

Het was waarlijk een plezier voor elkeen. Foto's volgen nog...

Canon cultuurcel vertelt...

Vorige woensdag hebben Tineke en ikzelf ons laten verrassen op de Dynamo cultuurdag.  Het was alweer een muzobad en zoals op veel van deze initiatieven was er tijd tekort om alles ten volle op te kunnen nemen.

Wat onthoud ik zeker van deze dag:

1. Er zijn enorm veel mensen met fantastische ideeën en vzw's die ons enorm kunnen inspireren om zelf onze lat nog hoger te leggen.  Bij mijn links alvast een paar van deze initiatieven.
2. Er is geld voorhanden om deze lat aan te kopen in den brico.  Dynamo 3 subsidieert elke school, na goedkeuring van hun cultureel of muzisch project, voor een maximum van 1500 euro per kalenderjaar.  Toch de moeite om deze deur eens te openen.
3. Yves Bondue speelt echt graag accordeon.

canon cultuurcel

projectloket: Geld voor je schoolproject

dynamo3: dienst subsidies van canon cultuurcel (!)

balcompagnie: onderdompeling in de wereld van folkdans en andere vormen van bewegingsexpressie (met accordeonist :-)

mooss vzw: kunstactiviteiten en projecten op school

mus.e Belgium: kunstenaars leiden een educatieve trajecten op scholen

LOD: muziektheater

ingebeeld: platvorm rond mediawijsheid

abc-web: art basics for children

Kidscam: animatiestudio voor kinderen en jongeren

kamo vzw: kunstinteractie

 

 

De denker vertelt...

Wat speelt op een mens zijn gemoed?
't Zit in vele kleine dingen, maar je ziet ze goed...
Tenmiste, als je goed wil kijken,
want die kleine dingen gaan snel onschuldig lijken.

Een schilderij van mensen met pensen,
een vraag over menselijke wensen,
een grote jongen met een proteïnenkuurtje,
een sigaret die blijft wachten op een vuurtje.

Je ziet, je vraagt, je ondervindt
dat wie niet waagt, het zeker niet wint
Ook al zou je onbezonnen beginnen...
Er zit een barst in alles, maar zo komt het licht naar binnen.